İmtihan

        
      İnsan bu su misali kıvrım kıvrım akarya, bir yanda akan benim bir yanda Sakarya. Bu şiirin bu dizeleri hep beni hayatım sürecinde etkilemiştir. Çeşitli halet-i ruhiyeler içinde kıvrandırmış, yanlış kararlarımın vicdan-esi, doğru kararlarımın ab-ı hayatı olmuşlardır. 


      Hayatım bir çoğunuzun sahip  olduklarına özlem duyarak devam etmekte, bir arayış bir umut içinde malum sona doğru ilerlemekteyim. Önceki yazılarıma binaen biraz hüzün dolu bir yazı olacak şimdiden exit tuşunu kullanabilirsiniz. Son kavşak malum.


      Serkan bu pesimist yaklaşımının sebebi nedir diye sorarsanız, 13 Aralık 2011 derim, Müslüm kardeşim bu cümleyi okurken durgunlaşmıştır belki de gözleri dolmuştur benim gibi ama, insana yazmak iyi gelir, Yazınca azalmıyor ama yazmadıkça doluyor. 13 Aralıkta üniversite için yola çıktığım bir an trafik kazası geçirmişim. Bir Belediye otobüsü 92 km hız ile üniversite önünde hareket halindeyken ezmiş geçmiş beni , buraları pas geçerek asıl maruzata geleyim, Zorlu hastane süreçleri hala devam eden tedaviler, vs .  Gözlerimden birini kaybettim , Ödemlerimden kırıklarımdan kulagımdan çenemden kaburgalarımdan falan bahsetmeyeyim en can yakıcısı gözler, Bir tanesi geçmiş zaman hatırası olarak kaldı , diğer gözümde eksiklerine rağmen güneşe baktığımda görecek kıvamda. Hayatım boyunca gözlük kullanmamış, birçokları tarafından kopya çekmekte ki ustalığım hasebiyle kartal gözlü olarak anılmış biri olarak 22 yaşınızda sahip olduklarınızdan belki en değerlisini kaybetmek insanın ruhuna işliyor. 


       Çok derine girmeyeceğim söylemek istediğim iki cümle var size, Ne yaşamış ki bize ders veriyor demiyesiniz diye anlattım yoksa sizi üzmek değil amacım. Sahip olduklarınız mutluluğunuz için yeter. Üzmeyin kendinizi 3 kuruşluk kaygılar için. Sofraya gelmeyen elmaya üzüldüğün kadar elmayı yeme ihtimali olan ağzının varlığına şükretmedikçe mutlu olamıyacaksın. Aşk ta Futbolda Para da aradığın huzuru varlığının ta kendisinde  bulamadıkça mutlu olamıyacaksın. Mutlu olmak için tamah etmelisin. Ben yine diğer yazılarda yüzlerinize bir tebessüm katmak için burda olacağım ama bu yazıyı da anafikrini de hiç unutmayın. Benden size nacizane fikir. Hayatımın geri kalanını özetleyen bir mısra ile veda ediyorum sizlere şimdilik. Allaha Emanet.


-Su iner yokuşlardan, hep basamak basamak; Benimse alın yazım yokuşlarda susamak.
                   

Yorumlar

  1. degerli yazar arkadaşım, gözleri karanlıkta gönlü aydınlıkta kalan bir yazar degil mi Cemil Meriç, hukuk fakültesini bırakmak zorunda kalıp çok büyük bir egitimci olmamış mı Mitat Enç.. bana bu degerli iki yazarı hatırlattınız, inşalllah sizi aynı konumlarda bulacagız...

    YanıtlaSil
  2. yok sen bırakma, lafları cımbızlayacak insan kalmaz hayatımızda degerli başkanımız :)) yani aldıgın mesaja hayranım :)

    YanıtlaSil

Yorum Gönder